W poprzednim wpisie wspomniałam o pierwszej lekcji, jakiej udzielił mi los, w temacie tworzenia wzoru. Dobór koloru.
Biorąc pod uwagę, że każda prawie firma produkująca mulinę ma setki odcieni w swojej ofercie, nie czułam się na siłach, by samej, ręcznie kolory dopasować. Zdałam się na łaskę stworzonych programów komputerowych, która jak się okazało - na pstrym koniu jeździ.



Niepotrzebnie zaufałam nadziei, która twierdziła, że kolor na monitorze pewnie nie odpowiada dokładnie temu w rzeczywistości i wszystko będzie pasowało, jak już zobaczę nić na własne oczy.

Błąd łatwy do rozwiązania - skorzystanie z innego programu, który ma swój własny system znajdowania nici na podstawie oryginalnego obrazu i porównanie wyników.
Lekcja pierwsze - wkuta i zaliczona.

Niżej znajdziecie oryginalny wzór, czyli jak to mniej więcej miało wyjść: